Soldatna en Silver Salmon Creek Lodge

Soldatna en de Silver Creek Salmon Lodge.

Goh, waar zal ik beginnen. Vrijdag j.l kwamen we aan in Soldatna na een trip vanaf de Matanuska gletsjer. Een aardige autorit waar Anne Marie al wat over verteld heeft.
De zondag zijn we een beetje aan het rondrijden gegaan naar het strand van Kenai waar een heleboel mensen aan het vissen waren. Wat de grootste hobby is van velen hier. Wat doe je, je trek oksellaarzen aan en gaat in de rivier staan met een hengel of een mega net. En dan ook met een heleboel te gelijk.
En eindelijk werd het maandag, de dag dat we naar de silver salmon creek zouden gaan.
Dus de maandag morgen wij naar het vliegveld van Soldatna. Is in ieder geval groter als Breda international airport oftewel Seppe. Er zouden 7 mensen meegaan inclusief piloot en bagage. Ja, maar dat gaat zo maar niet. Eerst de mensen wegen en dan de bagage wegen, dan wordt de berekening gemaakt voor de zgn, ‘weight and balance’ dan geeft aan of er teveel gewicht aan boord is en of het wel in evenwicht is. Maar je dacht het al te zwaar om de mensen + de bagage mee te nemen. Er werd gevraagd of je alleen je foto uitrusting en eventuele medicijnen mee wilde nemen en de rest zou dan later die dag komen. Aldus geschiedde. Na een vlucht(je) van c.a. 40 minuten kwamen we aan bij het vliegveld van de Silver Salmon Creek lodge. Nou ja, vliegveld, gewoon het strand dus. Eerst ff uitkijken of er geen beren op het strand c.q. landingsbaan lopen. We werden netjes verwelkomt door enkele mensen van de lodge. Ontzettend aardige mensen. De gasten kwamen ook van over de hele wereld. Nieuw Zeeland, Australie, USA, Canada, en wij dus uit Holland. Best gezellig dus. De lodge was perfect. Erg gezellig ingericht met open haard en zo om je spullen te drogen. Ja, dat was wel weer nodig. We werden gekoppeld aan onze gids Dave. Een hele aardige vent die ons met een quad met aanhanger (waar wij dan in zaten) rond reed op zoek naar beren. Nou dat hebben we geweten. We zijn eigenlijk alleen binnen geweest om: te lunchen 13.00 uur, daarna weer naar buiten tot een uurtje of 4 (16.00) ff opwarmen en weer naar buiten tot dinertime (19.00). En jawel na het eten weer erop uit. Tot een uurtje of 10 (22.00) . Het blijft toch erg lang licht. En wat denk je voor het ontbijt ook nog ff een rondje beren kijken. Dus om 05.45 op en om 06.45 op weg! Om 08.00 ontbijt. Ja, van al die beren kijken krijg je echt honger en het is nog vermoeiend ook. Het eten in de Lodge is gewoon echt erg goed! Alles erop en eraan. Alleen als je bier of andere alcoholische versnaperingen wilt, moet je die zelf meenemen.
Ruim 700 foto’s van beren in allerlei standjes gemaakt. Het leukste zijn toch echt de jonge beren, Zo ontzettend speels absoluut niet bang en met moeder in de buurt kan toch niets gebeuren toch?? Nou de moeder kijkt niet op of om als wij tot op minder dan 10 meter van ze staan. Ja, ook hier zijn de beren gewend aan de mensen. Op een gegeven moment kwam er een boot terug van een vis trip. Nou je had de beer moeten zien rennen, die kwamen op de lucht af natuurlijk. Want vis = eten voor de beren. ‘S Morgens was wel leuk, we reden het padje af en we hoorden iets stommelen, we dachten dat de boot van de vistrip weg was maar omdat het laag water was konden we die niet zien. Komt er ineens net boven de rand van de kreek waar die boot in lag, een berenhoofd omhoog om de boel te bekijken wat er gaande was. Zo geinig gezicht zo nieuwsgierig!
Maar aan alles komt een einde, dus ook aan onze trip naar de Lodge. En eigenlijk willen we alles vertellen, van de ongehoorzame jongen die uit de boom kwamen terwijl moeders op pad was,en dat ze 2x best wel gevaar hebben gelopen voor hun leven. van de twee pubers die bij de buren op het gras aan het stoeien waren, van de moeder die recht op ons af sjokte en op 5 meter afstand verdwijnt in the woods, weer een belevenis die ons het hele leven bij blijft. Nadat we iedereen hartelijk bedankt hadden en afscheid hadden genomen werden we weer naar het “vliegveld” gereden. En rond 11.00 gingen we weer richting Soldatna. Zelfs op het strand/landingsbaan zien we nog een beer en bij het weg vliegen, het houdt niet op. Ja, nog steeds in een roes moesten we weer terug de werkelijkheid in. En dat betekende boodschappen doen. Ja, nu moesten we weer zelf voor het eten zorgen. Na deze plichtplegingen zijn we naar Homer gereden waar we nu zitten. We wilden eigenlijk morgen een boottocht maken naar Halibut Cove, maar alles was al volgeboekt dus gaan we morgen maar eens kijken wat we gaan doen. In ieder geval hebben we voor de 29e een boottrip geboekt in Seward, zodat die niet volgeboekt is.
. Dan gaan we walvissen, adelaars, otters en Papagaaiduikers bekijken. Zal wel weer een bijzondere trip gaan worden in het best wel mooie Alaska.
En het is eindelijk weer droog en we hebben in de zon ons biertje genuttigd, Alaskan IPA, heel lekker. De locals drinken het ook. We zijn aardige optimisten wat het weer betreft, maar dit zonnetje komt als geroepen. En de regen op Silver Salmon Creek lodge heeft de pret absoluut niet gedrukt.