Van Bilbao tot Haro

Hoihoi,
Nou jullie hebben geluk 2 dagen in een bericht.
Eerst gisteren, naar het centrum van Bilbao. Zoals Sandor al vertelde een hele trip. En dat is helemaal goed gegaan, met wat paracetamol en wat stops onderweg in totaal 7 kilometer gelopen. En met wat hulp met de metro, dat heb je als je bijna nooit met het openbaar vervoer gaat. En ook nog maar voor 1,90 voor een enkeltje. Dus dat was niet moeilijk.
Het Guggenheim museum is een heel apart gebouw, wat het op zichzelf al een museumstuk maakt. Binnen waren wat grote eye catchers. Hoe je sommige kunstobjecten moet bekijken is mijn af en toe raadsel, sommige zijn imposant, andere fascinerend. De combinatie met het gebouw en de buiten objecten is mooi. Verder niet veel gedaan in de stad, het was warm, en veel lopen voor Sandor. Oja, wel een brood gekocht, in Spanje zijn de broden toch niet zolang houdbaar als in Nederland. Vergeet ik toch bijna de koffie/thee met 2 heerlijke gebakjes ( een ervan een soort wentel teefje, maar dan super lekker) die we hebben genuttigd bij het Guggenheim
Eind van de middag zijn we weer terug. Sandor is moe, maar wel trots op zichzelf, dus dat verdiend een biertje (of 2). Het restaurant bij de camping lijkt ons een ideale plek daarvoor. Nou dat vinden er meer, vooral locals, wat dan weer een goed teken is. Maar die locals hebben allemaal kinderen, veel kinderen. En als je tussen zoveel Spanjaarden zit is het net een kippenhok. Wel een gezellig kippenhok dat wel. En die kids zijn ook best grappig. Sandor gaat nog ff liggen en ik hijs me in mijn badpak en ga voor een laatste duik in de zee deze vakantie. Dit was weer lekker, en weer iets minder koud. De golven waren blijkbaar goed voor de surfers, die lagen in een rij te wachten op de beste golf. En die is op een of ander manier alleen maar op een en dezelfde plek over de hele lengte van het strand, maar de surfers liggen allemaal op een kluitje.
Die avond eten we samen met onze Ierse buren Bertie en Eline Cambell. Weer een leuke toevallige ontmoeting van voorbij gaande aard. Mensen waarmee je heel even je leven deelt. En weg zijn ze weer. Ook met hun lekker gekletst, Bertie was wat moeilijk te verstaan. Een mooi stel samen met hun mopshondje Peggy. Zij gaan morgen met de boot terug naar Ierland, 28 uur varen.
De nacht was nogal onrustig. Harde wind, de camper schudde af en toe heen en weer, en regen. De camper leuk onder een boom gezet, die zijn takken zwiepte over het dak. Heb wel te doen met onze Ierse buren die moeten de caravan ontkoppelen van de voorzieningen en aanhaken. En wat ze nog ze spannends vinden , met de caravan de stad in naar de haven. En dan ook nog dat pokke weer. We kunnen vanaf de camping de golven zien, zien alleen geen surfers, raar.
Wij rijden na het ontbijt naar Haro, de hoofdstad van de Rioja streek, zeggen ze zelf. Deze keer over de snelweg, ook met tol. We zijn er zo. Het weer is nog wat druilerig. De wijnhuizen, zo’n 5 of 6 al bij het inrijden van de stad, zijn al dicht. Dat doen we morgen wel. Als het wat opklaart lopen we het stadje in. Een heel compact oud centrum, bovenop de heuvel dat wel. Hier verschansen we ons in een bar en proberen een paar rioja wijnen. Oja we hebben nog iets ontdekt. Ze zetten de muziek extra hard zodat je al die Spanjaarden niet hoort kakelen. Jammer dat je elkaar ook bijna niet kan verstaan.
Dat is het weer tot dus ver. Morgen eerst boodschappen doen, want het degusteren van rioja wijnen, bij verschillende wijnhuizen, gaat het dat niet meer worden. Jaja, wijn moet je weer uitspugen, maar dat doen we lekker niet.
Jullie horen weer van ons .